Lieve Neve 

De rechtszaak rond het dodelijke arbeidsongeval van Christiaan Janssens uit Kieldrecht is uitgesteld tot eind oktober. In december 2011 kwam de 42-jarige arbeider om het leven bij een explosie in de Beneo-Remyfabriek in Wijgmaal. Bij het vervoeren van een tank liep het mis en kreeg de man zo'n 850 liter bijtend zuur over zich.
Normaal zou de zaak gisteren voor de Leuvense rechtbank gepleit worden maar de advocate die het bedrijf Beneo vertegenwoordigt, had pas de avond voordien een conclusie neergelegd, terwijl dat eigenlijk een maand geleden al had moeten gebeuren. "Ik ben heel verontwaardigd. Ik zou hier zo graag een punt achter willen zetten. Voor hen gaat het leven verder maar voor ons wordt die wonde telkens opnieuw opengereten", vertelt een teleurgestelde Lieve Delande, moeder van het slachtoffer. (KCL)

Christiaan Janssens, een 42-jarige arbeider uit Kieldrecht, kwam om het leven nadat hij zo'n 850 liter bijtend zuur over zich heen kreeg. Het liep mis toen de man met behulp van een heftruck een tank van 1.000 liter azijnzuur naar een tussencontainer moest overdragen. Er ontstond een chemische reactie die de container uiteen deed spatten. Christiaan Janssens kreeg het bijtende zuur over zich en ademde de vrijgekomen giftige dampen in. Hij was voor 95 procent verbrand en de artsen konden niets meer voor hem doen. De hulpdiensten konden zelfs in eerste instantie niet bij het slachtoffer komen omwille van de veiligheidsvoorschriften. Het waren de collega's van Christiaan die de eerste zorgen toedienden en hem tevergeefs met een brandslang besproeiden, tot groot verdriet van de moeder van het slachtoffer. "Het is nog steeds mijn grootste nachtmerrie. Dat hij daar zo lang heeft liggen creperen, halfnaakt in de kou, met dat zuur over zich, zoiets doe je een hond zelfs nog niet aan", vertelde Lieve Neve vorige maand emotioneel. Het voedselbedrijf is nu door de Leuvense strafrechtbank verantwoordelijk gesteld voor hun aansprakelijkheid in het ongeval. De strafrechter ging mee in het pleidooi van de arbeidsauditeur dat het ongeval destijds vermeden had kunnen worden als Beneo een andere werkmethode had gebruikt. De rechter legde een boete van 41.250 euro op, waarvan de helft met uitstel over drie jaar.

Schadevergoeding

Wat de schadevergoedingen voor de nabestaanden betreft, is er geen uitsluitsel. Naast de moeder stelden ook de stiefvader, de zoon, de weduwe, de stiefzoon en de schoonmoeder van Christiaan Janssens zich burgerlijke partij. In totaal bedraagt hun schadeclaim zo'n 170.350 euro. Daarover start een proces op 28 april 2015. Voor de moeder van het slachtoffer geeft het vonnis daarom niet de voldoening die ze gehoopt had. "Ik neem geen genoegen met het feit dat ze in fout zijn want al het leed dat ze ons hebben aangedaan, daar zal ik nooit over raken. Beneo is iets aan ons verschuldigd, al is het maar geld. Want als Beneo de tranen moesten betalen die wij gehuild hebben, dan zijn ze failliet", reageert Lieve Neve, moeder van Christiaan. (KCL)

 

Janssens kwam in december 2011 om het leven toen hij bij een chemische explosie 850 liter zuur over zich kreeg. Het liep mis toen de man met een heftruck een tank van 1.000 liter azijnzuur moest verplaatsen. Er ontstond een chemische reactie die de container uiteen deed spatten. Janssens kreeg het bijtende zuur over zich. Hij was voor 95 procent verbrand en de artsen konden niets meer voor hem doen.
Beneo-Remy tekent echter beroep aan tegen de veroordeling. Het bedrijf meent dat het niet in de fout is gegaan. Het arbeidsauditoraat is het hier echter niet mee eens. "Het bedrijf heeft niet de gepaste maatregelen genomen voor de veiligheid van zijn werknemers."
Ook de moeder van Janssens, Lieve Neve denkt er zo over."Beneo is tekortgeschoten op het gebied van veiligheid." Zij eist een morele schadevergoeding. "Hier hebben wij als nabestaanden recht op", klinkt het. Uitspraak volgende maand. (WHW)

'Hopeloos & Machteloos' beschrijft de emotie en het verdriet dat een plots, dramatisch verlies met zich meebrengt. Maar ook hoe dat intens verdriet soms het helder denken vertroebelt, en dit frustraties en woede met zich meebrengt. Lieve's zoon Christiaan kreeg eind 2011 bij een chemische explosie in de zetmeelfabriek van Beneo Remy in Wijgmaal een grote hoeveelheid bijtend zuur over zich heen. Met derdegraads brandwonden over zowat 95 procent van het lichaam had de arbeider geen schijn van kans. Als onderdeel van haar rouwproces schreef zijn moeder haar gevoelens over het tragische gebeuren van zich af. "Het heeft me vijf jaar 'bloed, zweet en ook zeer veel tranen' gekost om tot dit gedrukte resultaat te komen, maar ik ben een volhouder", zegt de auteur glunderend met haar boek. "Ik wou mijn verhaal dan ook absoluut de wereld in omdat Christiaan daar in die fabriek als een 'martelaar' is gestorven - de onveilige omstandigheden waarin er werd gewerkt zijn vaak genoeg aangehaald. Christiaan werd ondertussen door de rechtbank trouwens ook van alle schuld gezuiverd. De rechterlijke uitspraak, die ons voldoening heeft gegeven, werd ook in de herwerkte versie opgenomen. Hopelijk kan mijn werk iets betekenen voor wie met dezelfde gevoelens en gedachten zit na het verlies van een geliefde." 'Hopeloos & Machteloos' is te koop via www.heelnederlandleest.nl, en via lieve.delande@hotmail.be. (SPK)

Moeder van betreurde Christiaan Janssens stelt boek voor

“Mijn zoon is gestorven als een martelaar”

Lieve Neve uit Leuven, wiens zoon Christiaan Janssens omkwam bij een arbeidsongeval, heeft haar boek ‘Hopeloos en Machteloos’ voorgesteld. Daarin beschrijft ze haar verdriet en wil ze lotgenoten een hart onder de riem steken.

Lieve Neve uit Leuven, wiens zoon Christiaan Janssens omkwam bij een arbeidsongeval, heeft haar boek ‘Hopeloos en Machteloos’ voorgesteld. Daarin beschrijft ze haar verdriet en wil ze lotgenoten een hart onder de riem steken.
Alain Trappeniers
Woensdag 10 mei 2017 om 03:00
Meer dan vijf jaar leverde Lieve Neve een strijd met gemengde gevoelens van woede, frustraties, hopeloosheid en machteloosheid nadat haar zoon Christiaan Janssens (42) uit Kieldrecht overleed bij een arbeidsongeval in het bedrijf Beneo-Remy in Wijgmaal. Tijdens een manoeuvre ontplofte een vat, waardoor Janssens 850 liter van een giftig en bijtend zuur over zich heen kreeg.
Gebroken
“Ik heb altijd gedacht dat ik mijn gevoelens moest opschrijven”, zegt Lieve Neve tijdens de voorstelling van haar boek Hopeloos en Machteloos. “Papier is geduldig, in het boek kon ik alles kwijt. Ik heb het geschreven voor Christiaan, zijn zoon Pieter en alle andere lotgenoten. Door een verhaal te lezen van een ander kan je daar dikwijls een stuk van je verdriet in kwijt en krijgt het genezingsproces een kans. Je mag niet vergeten dat je een gebroken mens bent door zulke vreselijke gebeurtenissen. Het is als een huis dat helemaal wordt afgebroken om dan stelselmatig weer opgebouwd te worden.”

In het 152 pagina's tellende geïllustreerde verhaal vertelt Lieve grote en kleine verhalen over de band met haar zoon, zijn huwelijk, het overlijden van zijn eerste vrouw Christa, uitstapjes met de familie, de noodlottige gebeurtenissen bij Beneo-Remy en de gevolgen. “Altijd was Christian bezorgd over de veiligheid op het werk”, zegt Neve. “En uitgerekend hij moet het slachtoffer worden van werkmethoden die niet deugden. Intussen is bij Beneo-Remy alles aangepast, maar ik ben mijn zoon wel definitief kwijt. Dat verlies vreet aan je hart. Christiaan is gestorven als een martelaar. Hij heeft zijn leven gegeven voor de andere jongens in het bedrijf. Van vaten met duizend liter bijtende stof en overladingen met een heftruck is geen sprake meer.”

Beneo-Remy werd in beroep veroordeeld voor onopzettelijke doodslag.

 

Ik ondergetekende Liliane Neve moeder van Janssens Christiaan

Auteurs naam Lieve Neve 

  Mijn zoon Christiaan 

Hallo, ik ben Lieve Neve en wil graag iets kwijt. Het is een verhaal dat mij al 13 jaar bezig houd. Het verhaal begon in het jaar 2011. Wij kregen op een dag in de vroegen ochtend een telefoon met de mededeling: Kom vlug naar het ziekenhuis uw zoon heeft een zwaar werkongeval gehad, en is zwaar verbrand. De grond zak onder je voeten weg. Ik vroeg haar/ Hoe zwaar is hij verbrand? Het is heel ernstig, was haar antwoordt. Om het verhaal kort te maken wil ik dit zeggen: wat betreft het proces. Alles is in een snel tempo verlopen. Er waren geen getuigen, en niemand is komen vertellen wat er precies is gebeurt in de ochtend van het ongeval. Tot vandaag houd me dat bezig, het knaagt en het knaagt omdat ik weet dat het niet vergaan is zoals het had moeten verlopen. Mocht ik de dag van vandaag de kans krijgen om het dossier te heropenen met de steun van een goede advocaat, zou ik het doen. Maar wie ben ik, alles wat er toen gebeurd is die ochtend van het ongeval zal voor altijd in de doofpot blijven. Ik ben niet gemachtigd om een goede advocaat te betalen. Ik zal verder moeten leven met de pijn in mijn hart. En dat mijn zoon onmenselijk heeft afgezien is een fait. En ik, ik zal voor altijd met het gevoel blijf zitten dat er geen gerechtigheid is geschied. Ondergetekende Lieve Neve

Ik kijk naar je foto

Ik kijk naar je foto met de zelfde ogen als toen je nog in leven waart
Ik kijk in de spiegel en vraag me af : wat is er fout
gelopen tijden de werkuren in de ochtend van je ongeval?
Ik voel nog net alles aan alsof het gisteren was.
Alleen is alles minder intens en heb ik er mee
leren leven.
Ik ben nog altijd even kwetsbaar als het gesproken
wordt over jou. Ik berust nu in wat er ooit is gebeurt.
Maar vergeten, NEEN, dat nooit. En ik hoop nog altijd
dat de waarheid niets dan de waarheid naar boven komt.
Lieve (Liliane) Neve