Erkenning

erkenning voor de weg die je hebt afgelegd is een grote stap  die je mag zetten naar de buitenwereld toe. 

Het leven heeft veel te bieden, de wereld ontvangt jou met open armen, maar omdat te kunnen zien moet je eerst je zelf vertrouwen.

Met jou kinderlijke onschuld was het nodig dat jij die weg vond, de weg naar jouw hart.

Het is niet altijd vanzelfsprekend de scherpe kanten van het leven te dragen.

Je bent sterk en probeer vooral het goed uit het leven te halen

De mist trek langzaam op je hebt jou deel gehad. Nooit heeft het leven aan jou getwijfeld, het was allemaal een les.

Lieve Neve 

Soms heb ik je nodig

Soms heb ik nood aan een knuffel Soms wil ik zo graag eens vast genomen worden Soms wil ik zo graag dat er iemand tegen me zegt: Je bent niet alleen. Soms zou ik willen huilen en wil en wil ik zo graag tegen jou aanleunen

Soms wil ik door mijn tranen heen samen met jou lachen, om jou leuke  grappen.

Lieve Neve 

Mijn mooiste moment

Mijn mooiste moment in mijn leven was : dat ik jou op de wereld heb gebracht/ gezet.
Toen jij op de wereld kwam waren wij als ouders heel blij en je twee zussen waren heel blij met een broertje.
Zoveel jaren later moesten wij jou terug afgeven en was het verdriet van je ouders en je twee zussen overweldigend.
Wij zullen jou nooit vergeten.
Je ouders en je zussen Rita en Linda

Lieve ouders....
Lieve ouders, ik heb jullie heel vroeg moeten afgeven waardoor het gemis zonder jullie een hele impakt op mij heeft gelaten. Ik zat met een immens verdriet.
Ik heb het moeilijk gehad, en het opgroeien zonder jullie was niet eenvoudig. Waar moest ik naartoe als ik met vragen zat? Waar moest ik naar toe als ik verdrietig was?
Ik heb me vaak eenzaam en verdrietig gevoelt en heb me vaak afgevraagd waarom ik jullie zo vroeg moest afgeven. We waren zo'n mooi gezin en we hadden samen zoveel pret. Zoveel mooie momenten beleeft dat is me nu allemaal ontnomen.
Ik was nog maar zeven, mama als ik het zonder jou moest doen. Gelukkig was mijn papa er nog om me op te vangen met mijn verdriet. Papa had het niet gemakkelijk zonder jou mama, maar het leven ging verder.
Alles ging goed tot ik op een morgen het nieuws te horen kreeg dat jij er niet meer was door een zwaar werkongeval.
Mijn wereld stortte in, ik was toen tienjaar. Ik weet niet hoe ik door die periode ben door geraakt, ik weet alleen als ik de steun van mijn groot ouders en familie niet had gekregen, ik er waarschijnlijk ook niet meer zou zijn geweest.
In mijn diepste verdriet van mijn rouwproces, heb ik het heel moeilijk en heel zwaar gehad, maar ik heb professionele hulp gekregen waardoor ik mijn verdriet kon kanaliseren.
Ik ben nu een volwassen jongeman nog wel wat kinderlijk af en toe dat groeit er wel uit.
Ik vind het spijtig dat je mij niet hebt zien opgroeien en hoe het met mij nu vergaat zal gaan.
Ik heb een hele lang en zware weg afgelegd, maar ik ben er sterker uitgekomen. Nu hoop ik, dat ik een liefje mag ontmoeten waar ik al mijn liefde aan kan geven en dat ik de stamboom verder kan zetten.
Ik zal jullie heel mijn leven blijven missen. Jullie zullen voor altijd in mijn hart zitten en... ik zal jullie nooit vergeten. Ik zal het korte leven dat ik met jullie heb mogen delen, koesteren. Julie zoon Cedric.